ArmA 2 - konflikt
- Szczegóły
- Utworzono: 21 styczeń 2010
- Maćko
Operacja "Czerwone Żniwa"
Po długim okresie politycznej niestabilności na Czarnorusi wybuchła trwająca ponad 2 lata wojna domowa. Do konfliktu doszło w wyniku starcia pomiędzy prozachodnią koalicją i komunistycznymi nacjonalistami z Czarnoruskiego Ruchu Czerwonej Gwiazdy (zwanymi także Czedakami, od skrótu CzDKZ). Wybory w 2008 roku zakończyły się zwycięstwem skrzydła demokratycznego i porażką CzDKZ. Napięcia pomiędzy dwoma stronami doprowadziły do tzw. Kryzysu Wrześniowego. Dzięki wsparciu ze strony etnicznie rosyjskiej części ludności w Północnym Okręgu Czarnorusi, rebelianci podjęli próbę przyłączenia tego terytorium do Rosji. Rebelianci zostali pokonani podczas operacji "Północny Wiatr". Później, latem 2009 roku, pozostałe siły rebeliantów wycofały się do kryjówek w północnym rejonie górskim by jesienią 2009, uderzyć niespodziewanie na siły rządowe. Na czele ataku stanął okryty niesławą główny dowódca, nazywany Akuła (Rekin). W ciągu kilku tygodni rebelianci zajęli większą część Północnego Okręgu i ogłosili niezależność od rządu Czarnorusi.
Po odrzuceniu przez Moskwę propozycji przyłączenia się do Rosji, rebelianci powołali własny rząd i ogłosili stan wyjątkowy, jednocześnie kontynuując natarcie na zachodnią część kraju. Siły rządowe poniosły dotkliwe straty, zaś sytuacja na Czarnorusi stała się krytyczna. Aleksander Baranow, premier Czarnorusi zwrócił się do NATO o przysłanie sił rozjemczych mających przywrócić pokój. Sojusz alarmuje siły stacjonujące w rejonie Europy i Azji. Zostaje podjęta decyzja o wysłaniu amerykańskiej piechoty morskiej, której głównym celem jest ograniczenie ofiar wśród ludności cywilnej podczas trwającego konfliktu pomiędzy Czedakami i ocalałymi siłami rządowymi. Na miejsce zostaje wysłana 27 Jednostka Ekspedycyjna Piechoty Morskiej.
Po długim okresie politycznej niestabilności na Czarnorusi wybuchła trwająca ponad 2 lata wojna domowa. Do konfliktu doszło w wyniku starcia pomiędzy prozachodnią koalicją i komunistycznymi nacjonalistami z Czarnoruskiego Ruchu Czerwonej Gwiazdy (zwanymi także Czedakami, od skrótu CzDKZ). Wybory w 2008 roku zakończyły się zwycięstwem skrzydła demokratycznego i porażką CzDKZ. Napięcia pomiędzy dwoma stronami doprowadziły do tzw. Kryzysu Wrześniowego. Dzięki wsparciu ze strony etnicznie rosyjskiej części ludności w Północnym Okręgu Czarnorusi, rebelianci podjęli próbę przyłączenia tego terytorium do Rosji. Rebelianci zostali pokonani podczas operacji "Północny Wiatr". Później, latem 2009 roku, pozostałe siły rebeliantów wycofały się do kryjówek w północnym rejonie górskim by jesienią 2009, uderzyć niespodziewanie na siły rządowe. Na czele ataku stanął okryty niesławą główny dowódca, nazywany Akuła (Rekin). W ciągu kilku tygodni rebelianci zajęli większą część Północnego Okręgu i ogłosili niezależność od rządu Czarnorusi.
Po odrzuceniu przez Moskwę propozycji przyłączenia się do Rosji, rebelianci powołali własny rząd i ogłosili stan wyjątkowy, jednocześnie kontynuując natarcie na zachodnią część kraju. Siły rządowe poniosły dotkliwe straty, zaś sytuacja na Czarnorusi stała się krytyczna. Aleksander Baranow, premier Czarnorusi zwrócił się do NATO o przysłanie sił rozjemczych mających przywrócić pokój. Sojusz alarmuje siły stacjonujące w rejonie Europy i Azji. Zostaje podjęta decyzja o wysłaniu amerykańskiej piechoty morskiej, której głównym celem jest ograniczenie ofiar wśród ludności cywilnej podczas trwającego konfliktu pomiędzy Czedakami i ocalałymi siłami rządowymi. Na miejsce zostaje wysłana 27 Jednostka Ekspedycyjna Piechoty Morskiej.